De 1 Mei demonstratie in Amsterdam in 2012 is wel een lachertje genoemd, maar is het wel een lachertje te noemen als je niet meer kan demonstreren?
Op 1 Mei 2012 te Amsterdam besloten een stuk of 200 Anarchisten (van het type niemand macht over iemand anders) te demonstreren voor betere rechten voor het individu, tegen een slavernij van loonarbeid. De Papparazi was aanwezig voor een fotoverslag.
De demonstranten verzamelen zich op het Mercatorplein in Amsterdam West, uiteindelijk zijn er zo’n 200 mensen aanwezig aan het begin van de demonstratie.
Banners roepen op tot verzet, maar niet tot geweld, alles lijkt op een vredige inzet van de demonstranten en er heerst een positieve sfeer. Er enkele sprekers die vertellen waarom zei demonstreren, als zij klaar zijn wordt er nog water uitgedeeld en begint men langzaam te lopen richting het centrum.
Op dit punt lopen er zo’n 200 mensen in de demonstratie, de politie begint vrijwel meteen met het opleggen van kledingvoorschriften, alle gezichten moeten identificeerbaar zijn, anonimiteit in een demonstratie is niet toegestaan.
De politie organiseerd een rij paarden om voor de demonstratie uit te lopen.
Gezien het autonome karakter van de demonstranten en hun ervaring met politie-repressie voelen ze er weinig voor om zich te houden aan het kleding voorschrift van de polite en de politie houd de demonstratie tegen om te beginnen met de arrestaties.
Ook de waterwerper stond al klaar, deze bleek echter niet nodig te zijn.
De ME begint met het insluiten van de demonstranten. Op dit moment zijn er nog zo’n 100 demonstranten in de demonstratie, de rest heeft zich buiten de afsluiting weten te houden.
De groep is ingesloten en 4 leden van de arrestatie eenheden in burger (ook wel bekend als romeo’s) zoeken een doelwit uit.
De ME sluit de groep verder in als de arrestatie eenheid hun doelwit gevonden heeft en vist er iemand uit met grof geweld. Pers en omstanders worden ondertussen steeds meer op afstand gehouden en het is lastig om te zien hoe het er precies aan toegaat, maar er zwaaien flinke stokken door de lucht.
De gearresteerde word op de grond gedrukt en geblindeerd afgewvoerd. Voor de duidelijkheid, het enige wat deze persoon gedaan heeft is zich niet willen laten arresteren voor het niet houden aan de kledingvoorschriften van de politie, een te hoog opgetrokken sjaal was genoeg om deze behandeling te krijgen.
Ondertussen blijft de ME klaar staan voor de volgende ‘extractie’. Een agente in burger filmt ondertussen de toeschouwers en pers, de ‘extracties’ lijken niet te worden gefilmt, toeschouwers wel.
De arrestatie-eenheid kiest een nieuw doelwit om te arresteren. Deze word weer met grof geweld uit de groep gehaald die geen kant op kan en zich met schamele middelen probeerd te verdedigen tegen het geweld. Pers en omschouwers krijgen steeds minder te zien als ze verder van het gebeuren worden gehouden.
Door de banners heeft de polite meer moeite met het arresteren van demonstranten en deze worden inbeslaggenomen en vernield.
De demonstranten blijven dicht ingesloten terwijl er 1 voor 1 mensen uit de demonstratie worden getrokken en geblindeerd in busjes worden gestopt.
Omstanders worden door een halve cirkel van ME busjes grotendeels buiten zicht van het geweld gehouden.
Nog een demonstrant word geblindeerd afgevoerd.
Onder begeleiding van de ME mag de demonstratie na de serie arrestaties weer verder lopen.
De overgebleven groep heeft weinig zin om een rondje stad te lopen onder toezicht van politie en met de dreiging van nog meer geweld. Ze besluiten hun eigen weg te volgen, op de voet gevolgt door de politie.
Uiteindelijk komt de groep aan bij het pand ‘de Hallen’, hier verschuilen zich achter het hek en willen ze dat de politie ze met rust laat. Deze blijft echter nog enige tijd voor het hek hangen met busjes op de achtergrond.
Pas als het echt donker is besluit de politie de groep met rust te laten en vertrekt weer.
De sfeer is op dit moment erg depressief, de dag begon optimistisch om te demonstreren, maar bleek niet meer dan een paradeplaatje te worden van de politie die liet zien hoe efficient ze hun wil kunnen opdringen, van demonstratierecht was geen sprake.
Demonstraties in nederland behoeven geen vergunning, wel behoren ze te worden aangekondigd zodat de burgermeester (o.a. hoofd van de politie) kan inschatten of deze veilig gehouden kan worden en zonodig voor de nodige politie-ondersteuning te zorgen, deze ondersteuning is bedoeld ter bescherming van de demonstranten. De demonstratie was ruim van de voren aangekondigd maar dit zorgde in plaats van politie-bescherming voor politie-onderdrukking. Bescherming leek ook verder ook niet nodig, vrijwel alle omstanders stonden achter de demonstranten. Waarom dit politie-vertoon nodig was blijft dus vooralsnog onduidelijk.